Dziennik górski Sebastiana i Ines – Galeria

   

Spojrzenie z zachodniego końca pasma Policy w kierunku północno-wschodnim. Stoimy nad doliną Bubiaków Potoku. Zdominowane
przez plamy ciemnego lasu zbocza po lewej należą do wypuszczanego przez Policę na północ ramienia Szczurkowej Grapy, jednak ujęte
w kadrze wybrzuszenie to Budowna, zaś dwie "białe kropki" na prawo od niej to zabudowania osiedla Rówienki. Brązowy, niski grzbiet plan dalej zwany jest Śmietarniakiem (właśnie tam znajduje się otwór Jaskini Oblica) i leży na tle większego Oblaka (również brązowawego, o kształcie zbliżonym do trapezu); nad doliną Skawicy wygasa on znacznie niższą Kapelówką (już ciemnozieloną). Z Oblakiem stapia się (cofnięty w głąb kadru i widoczny teraz z profilu) Jawor. Zza Jawora wystaje jeszcze Burdelowa Góra (brązowa), a na prawo od niego da się wypatrzyć domki (trzy "białe kropki") wzniesione w części Juszczyna noszącej nazwę Polany. Budynki jeszcze bardziej na prawo i nieco niżej (pięć "białych kropek") to z kolei należąca do Skawicy Sucha Góra. Z Soski opada tu (od prawej) ciemny grzbiet Mosorczyka, nad którym ciemnieje fragment Lubogoszcza – reprezentującego Beskid Wyspowy. Zupełnie z tyłu łagodnymi falami nadpływa Beskid Makowski. Pierwsze od lewej jest pasmo Koskowej Góry: nad miejscem, gdzie Białka styka się z Makowem Podhalańskim dźwigają się Działek i Stańkowa. Dolina Żarnowianki oddziela to pasmo od (ciemnawego, złożonego topograficznie) gniazda Adamówki. Ponad Jaworem oglądamy grzbiet kulminujący Stołową Górą, a na krańcu doliny Łętówki całkiem wyraźnie rysuje się – odosobniony i zaliczany do Beskidu Wyspowego – masyw Zembalowej. Między Łysą Górą a Zembalową wyziera najprawdopodobniej Lubomir. Fotka w nieco większym rozmiarze: LINK